teorie poznawcze
Encyklopedia PWN
przedmiot, łac. obiectum,
filoz. przeciwieństwo podmiotu, to co jest poddane aktywności bądź poznawczej, badź praktycznej;
psychoterapia
specjalistyczne metody oddziaływania psychol., które prowadzą do trwałej zmiany w funkcjonowaniu ludzi wykazujących zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania o charakterze psychogennym, np. nerwicowe i psychosomatyczne, osobowości, a także uzależnienia.
[gr. psychḗ ‘dusza’, therapeía ‘leczenie’],
filozof indyjski;
symbolizm
filoz.:
[gr. sýmbolon ‘znak umowny’],
systemowe badania, analiza systemowa,
interdyscyplinarna dziedzina nauki i działalności praktycznej, związana z podejmowaniem decyzji dotyczących m.in. tworzenia i działania złożonych systemów techn., produkcyjnych, ekon.-społ., z uwzględnieniem różnorodnych, na ogół sprzecznych, aspektów ich działania, szczególnie w warunkach niepewności, ewentualnie przy istnieniu wielu ośrodków decyzyjnych.